Ölmeden önce ölme diriliği, arzu kulluğundan arınarak, ahde vefâ ve akdi îfâ ahrarlığı içinde benlik bönlüğünden soyunarak; Allah’a dayanma, sa’ye sarılma ve hikmete râm olma rindligini giyinip kuşanmaktır! Her türlü aktivite içerisinde helâl ve temiz yaşamaktır! Âtıl bâtıl kalmak değildir!
Bu tür esip savurmalar karşısında: Na’zaman der Anadolu insanı; Na’zaman, na’vakıt?
Ne zaman, ne vakit, nasıl demektir bu.
Na’vakıt na’zaman Allah bilir gurban! Bizim üstümüze vazife olan temiz niyet, berrak gayret ve köklü samimiyet içre çalışıp çabalamaktır!
Ölmeden önce ölme diriliği denilen, gönül ve zihin berraklığı içerisinde adam olma diriliği, öyle pat diye olabilecek birşey değil ammââââ… Güzel Allah dilerse o da olur elbet tabii, âmennâ! Muammâ bu!
Nasîb et Rabbim, nasîb ü kısmet et!
Keçecizâde Izzet Molla kulunun diliyle:
Harâb oldu gönül yâ Rab / Evindir ânı tâmir et!
“İnsanlar uykudadır öldükleri zaman uyanırlar.” buyurur Habîb-i Hüdâ. Hüdâ’ya hamd ü minnet, Habîbine salât ü selâm olsun! Açık seçik, net ve berrak, gizemli bir gerçek bu!
İlk ve ihtiyârî uyanış, ölmeden önce ölme diriliğine ulaşma uyanıklığı; ikinci ve zorunlu uyanış, bedensel ölümden sonraki uyanıştır. Bâsübâdelmevt budur! Asıl ve asîl bâsübâdelmevt, ölmeden önce ölme ve olma diriliğine ulaşma uyanıklığıdır!
Na’zaman? İmdi!.. Na’vakıt? Şimdi! Vakittir vakit! Vakit nakit! Ölmeden önce ölme ve olma diriliğine ulaşmak nakit!..
Yâ Vehhâb, yâ Selâm!
Mustafa Özdamar
22 Mart 2021